Melanie – deel 13; “Californian Dream”

Ik heb mijn laatste examens voor dit schooljaar eindelijk afgerond! Presentaties, groepsprojecten en 4 grote toetsen… Ik ben blij dat ik daar klaar mee ben, want dat brengt zoveel stress met zich mee. Ik had zelfs nog toetsen de dag dat ik vertrok naar Californië. Ik moest al mijn spullen pakken en ging na school ook nog even voetballen met mijn kamergenootjes en teamgenootjes, want ik ging als eerste weg van het team en moest natuurlijk afscheid nemen van iedereen. Mijn beste vriendinnetje Cinthya leerde me die dag ook nog eens de “around the world” truc en ik was zo blij dat ik het eindelijk kon (ik had me nooit echt gefocust op die truc). Ik doe hem nu elke dag een paar keer zodat het in mijn systeem blijft. Mijn coach had mij een berichtje gestuurd met het nieuws dat ik bij een Nederlands gastgezin zou verblijven. Dat stelde me super gerust, want ja, de eerste keer in Californië alleen is natuurlijk al spannend genoeg, laat staan met wildvreemden. Het afscheid was best wel moeilijk, aangezien de helft van mijn team naar een andere school gaat en mijn oude coach ook weg gaat. Het was dus de laatste keer dat ik hun zag. Gelukkig is het wel een ding in Amerika om je vrienden altijd op te zoeken, dus die zie ik wellicht nog een keer aangezien de meeste ook van hier (Californië) zijn.

De reis verliep allemaal goed en snel. Toen ik hier aankwam zou de coach mij ophalen op het vliegveld en hij zou mij naar het Nederlandse gezin brengen. Ik ontmoette de familie en ik voelde me gelijk geliefd en welkom. De moeder van het gezin is Duitse, de vader Nederlands en de kinderen spreken Duits en Engels. Nu denk je natuurlijk, oh ja supermakkelijk dan kan je gewoon Nederlands praten, maar nee. Op een of andere manier kan ik gewoon geen Nederlands praten als ik in Amerika ben, alleen tegen mijn ouders want het voelt gewoon raar. Het zijn 3 kinderen, waarvan 2 meisjes en 1 jongen. De jongen is 9 jaar oud en zit op voetbal, dus daar kan ik gelukkig een balletje mee trappen. De twee meisjes zijn 12 en 14 jaar oud en superaardig. De eerste dag hadden we een barbecue met kennissen, supergezellig zo kon ik gelijk nog meer mensen leren kennen.

Het was ook mooi weer dus de middelste dochter en ik gingen een stukje hardlopen. Dat is zo anders dan in Minot, North Dakota. Je loopt hier echt tussen de heuvels/bergen en in de zon met mooie huizen om je heen. Oh ja, vergeten te zeggen, maar dit is echt een rijke buurt haha (de enige auto’s die je hier ziet rijden zijn Tesla’s, grote BMW’s, Audi’s, Lamborghini’s). De moeder gaf mij deze dag ook nog een tour door de buurt. Ze liet zien waar de winkels zijn, de voetbalvelden, waar ik het beste kan hardlopen en hoe ik het beste naar alle plekken kan fietsen. Dat vind ik zo leuk hier, dat ik gewoon een fiets kan pakken en zelf op pad kan gaan. Het is een veilige buurt! Vanochtend ben ik alleen gaan hardlopen, daarna heb ik de fiets gepakt en ben ik naar het voetbalveld gefietst en heb ik daar een beetje een bal getrapt voor mezelf. Daarna ben ik naar Starbucks gefietst en heb ik mijn koffie verslaving voortgezet

Morgen heb mijn eerste training en zal ik mijn teamgenootjes ontmoeten, daar heb ik echt heel veel zin in! We trainen 2 keer per week en daarnaast hebben we 1 of 2 wedstrijden per week. Hopelijk kan ik vanaf dan ook met mijn teamgenootjes afspreken buiten het voetbal om. Ik ben blij dat ik best zelfstandig ben, want anders zou ik het hier niet redden. De kinderen gaan doordeweeks gewoon naar school en de vader werkt. Gelukkig is de moeder altijd thuis dus dan heb ik iemand om tegen te praten als ik wil. Ze zijn allemaal zo lief! Ik ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt en ik kan niet wachten tot morgen en ik weer mag voetballen. Verder is het weer echt super chill hier, het is elke dag bijna 20 graden. Voor mij is dat niet te warm of te koud. Ik kijk uit naar het moment dat ik jullie meer kan vertellen over het voetbalniveau hier en de wedstrijden de volgende keer dat ik weer schrijf!