logo

Welcome to Wellspring

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Working Hours
Maandag - vrijdag 09:00AM - 17:00PM
Saturday - Sunday CLOSED
From Our Gallery

Topvoetbal voor meiden!

06 51 403 995

Top

Amerika

Melanie – deel 14; Een indrukwekkende omgeving

De eerste twee weken van mijn avontuur in Californië zaten er alweer op, en ik kan je zeggen; ik ben heel blij ben dat ik deze keuze heb gemaakt. Gelukkig ben ik een persoon die het niet erg lastig vind om ver van huis te zijn nu ik eraan gewend ben, dus dat maakt het ook een stukje makkelijker. Voetballend gezien had ik ook geen betere keuze kunnen maken. Toen mijn vorige coach in Minot mij vertelde dat iedereen van mijn team uit Californië kwam omdat de beste meiden van het land hier vandaan komen, geloofde ik hem eerst niet. Maar nu kan ik met 100% zekerheid zeggen dat

Delen

Melanie – deel 13; “Californian Dream”

Ik heb mijn laatste examens voor dit schooljaar eindelijk afgerond! Presentaties, groepsprojecten en 4 grote toetsen… Ik ben blij dat ik daar klaar mee ben, want dat brengt zoveel stress met zich mee. Ik had zelfs nog toetsen de dag dat ik vertrok naar Californië. Ik moest al mijn spullen pakken en ging na school ook nog even voetballen met mijn kamergenootjes en teamgenootjes, want ik ging als eerste weg van het team en moest natuurlijk afscheid nemen van iedereen. Mijn beste vriendinnetje Cinthya leerde me die dag ook nog eens de

Delen

Melanie – deel 12; Op naar Californië

Toen was de dag daar dat we kennis mochten maken met onze nieuwe coach, wat best spannend was. Zo’n eerste indruk is toch echt wel belangrijk aangezien dit de persoon is waarmee je voor de rest van je tijd op deze school zou moeten werken. Ik had een erg positieve, heldere indruk van hem en was daar super blij mee. 2 dagen daarna zouden we onze eerste training hebben, waar ik toch wel zenuwachtig voor was. “Wat zou hij denken van ons team en van mij?” er gingen genoeg dingen door mijn hoofd.

Delen

Melanie – deel 11; Lekker bezig blijven

Nu dat de tijd begint te naderen dat we een nieuwe coach krijgen, word ik best zenuwachtig. Ik weet niet wat ik kan verwachten aangezien er nu een groepje meiden is gekozen die de interviews met de kandidaten doen, waar ik niet bij hoor. Ik heb de potentiele coaches dus niet ontmoet. Ik geloof dat aankomende week de nieuwe coach wordt gekozen aangezien de eerste twee kandidaten uiteindelijk hadden bedankt.

Delen

Melanie – deel 10; weinig voetbal, veel gewichten

Off-season is weer begonnen met 2 keer per week trainen. Ook hebben we een nieuwe gewichtstrainer gekregen en kunnen we weer volop aan de bak. Van onze nieuwe gewichtstrainer moesten we allerlei testen doen op het gebied van mobiliteit, flexibiliteit en uithoudingsvermogen. Dit was wel even een momentje om te weten hoe fit je bent. Met mijn uithoudingsvermogen zit het wel goed, maar op flexibiliteit scoor ik onvoldoende.

Delen

Melanie – deel 9; Een nieuwe knuffel

Ik had al 2 maanden geen bal aangeraakt, dus het voetballen begon wel weer te kriebelen. Dit keer was het niet zo lastig om weer terug te gaan, alleen had ik weer niet goed gekeken met het boeken van mijn vlucht. Ik had wederom niet goed gekeken naar de beschikbare vluchten…pfff. Lekker geregeld Mel; 3 vluchten, voordat ik de trein moest nemen van Minneapolis naar Minot. Mijn eerste stop was Londen, toen Philadelphia, en uiteindelijk Minneapolis. De verwachte aankomsttijd zat kort op de vertrektijd van mijn trein naar Minot. Ik had slechts 2 uur de tijd om mijn bagage op te halen en vanaf het vliegveld naar het treinstation te reizen. Het zou dus stressen worden.

Delen

Fenna – deel 6; blessureleed

Toen ik aankwam op het vliegveld in New York had ik meteen stress aangezien ik geen 4g op mijn telefoon had en allerlei dingen qua vervoer moest gaan regelen waar internet toch wel handig voor zou zijn. Gelukkig had ik wifi en kon ik uiteindelijk de bus pakken naar Grand Central, waar ik vervolgens de trein nam naar Waterbury en vanwaar vriendinnen me ophaalde op het station. Ik werd op m’n wenken bediend aangezien we meteen naar de mall gingen om sushi te eten en uitgebreid over de vakantie te kletsen. Eenmaal aangekomen in het appartement die ik met drie anderen deel ging ik mijn kamer versieren en m’n tas uitpakken. Ik was hartstikke moe en de volgende dag ging ik de rest van het team weer zien en de nieuwe coach ontmoeten.

Delen

Melanie – deel 8; Kerstdagen met familie

Toen was de dag daar dat ik eindelijk voor de feestdagen naar huis ging. Ik kwam rond 14.00 uur terug uit school en had van tevoren al afgesproken om met mijn huisgenootje onze nagels te laten doen. Een paar dagen geleden had onze huisbaas zijn oude auto, die toch maar bij hem in de garage stond aan ons gegeven. Zo zouden we minder afhankelijk zijn van onze andere kamergenoot en hoefden we niet elke dag van en naar school te lopen. 

Delen

Fenna – deel 5; bloed, zweet en tra(i)nen

Dit deel heb ik onderweg in het vliegtuig geschreven aangezien ik het een mooi moment vond om terug te kijken op de zomer en beetje te reflecteren (maar niet al teveel hoor). Omdat ik een scheurtje in mijn heup labrum had was mijn zomer anders dan gepland en gehoopt. In plaats van veel buiten te rennen en met de bal bezig zijn ben ik vooral in de sportschool, het ziekenhuis en bij de fysio in Zeist geweest. Dit heeft er voor gezorgd dat ik op dat moment vreesde voor mijn

Delen

Melanie – deel 7; Voetballen bij -10!!

Ons preseason was minder hard dan ik had verwacht. Natuurlijk waren er dagen bij dat we heuvels moesten rennen omdat we een trainingspartijtje verloren hadden, of dat we sprintjes moesten trekken totdat we erbij neervielen omdat we kennelijk te bang waren om er hard in te gaan bij de training op corners. Ook moesten we op onze vrije dag naar het lokale park komen om daar met het team coopertesten te rennen. Maar ondanks dat is het me dat jaar erg meegevallen. natuurlijk ook omdat ik me goed van tevoren had voorbereid, maar ook omdat ik de gedachtegang erachter begon te herkennen. Het enige wat mijn coach eist is dat wij hard erin gaan, niet bang zijn, slimmer zijn dan de tegenstander en werkvermogen laten zien. Alles geven om te winnen.

Delen