Melanie – deel 12; Op naar Californië
Toen was de dag daar dat we kennis mochten maken met onze nieuwe coach, wat best spannend was. Zo’n eerste indruk is toch echt wel belangrijk aangezien dit de persoon is waarmee je voor de rest van je tijd op deze school zou moeten werken. Ik had een erg positieve, heldere indruk van hem en was daar super blij mee. 2 dagen daarna zouden we onze eerste training hebben, waar ik toch wel zenuwachtig voor was. “Wat zou hij denken van ons team en van mij?” er gingen genoeg dingen door mijn hoofd. Gelukkig kon ik deze gedachten snel van me af gooien toen ik op het veld stapte en had ik een goede training. Heel intensief, op een voetballende manier en super leerzaam. Je kon echt zien dat deze coach veel verstand van voetbal heeft en ons beter wilt maken.
Ik was super enthousiast! De eerste training met deze trainer was op zaterdag, en onze eerste en enigste wedstrijd in off season was precies een week daarna. Ik was super zenuwachtig want er waren genoeg momenten in die week waarin ik kon merken dat we nog ver weg waren van het ultieme voetbalplaatje dat de trainer in zijn hoofd had. We hadden die week elke dag 2,5 uur training en daarnaast nog steeds de 3x krachttraining. Aan het eind van de week was ik super moe. De wedstrijd was gelukkig maar 1,5 uur reizen en gingen we weer met de bus, wat op zich wel weer leuk was! Even dat oude seizoensgevoel weer terug. Wel hadden we maar precies 10 veldspeelsters en 4 keepers, dus iedereen speelde een hele wedstrijd. Ik was heel erg zenuwachtig, maar het ging eigenlijk heel goed. We wonnen 1-0 en ik had gescoord. Een afstandsschot! Mijn dag kon niet meer stuk.
De 2 weken daarop waren best vermoeiend omdat we nu echt gingen trainen voor volgend seizoen en deden wat de coach in gedachten had. Ik voelde me al echt beter worden en de wil om alles eruit te halen was hoog. Ik deed veel extra trainingen met mijn assistent trainer, en vroeg hem uiteindelijk ook wat ik zou kunnen doen om het beste eruit te halen. Hij vertelde mij over een zomercompetitie waarin veel Amerikaanse lokale clubs in meedoen, de WPSL (Women’s Premier Soccer League.) Ik was gelijk geïnteresseerd, maar dacht nooit dat ik daar de kans voor zou krijgen. Nu kwam het goed uit dat mijn coaches overal in Amerika contacten hadden, dus zij wisten nog wel teams die speelsters nodig hadden. Ik gaf gelijk aan, zonder dit met mijn ouders te overleggen, dat ik aan de zomercompetitie mee wilde doen. Ik had mijn ticket om naar huis te gaan al geboekt, maar dat kan ik toch wel omboeken dacht ik (zonder te weten dat dat uiteindelijk veel meer geld zou gaan kosten). Uiteindelijk liet mijn trainer mij weten dat hij mijn naam had doorgegeven aan San Ramon SC, een club in het Noordelijke deel van Californië. Super tof natuurlijk! Ik had met mijn ouders overlegd en ik besloot het te doen.
Ik ga 10 mei naar Californië en blijft daar tot 7 juli. 2 maanden trainen met Division 1 meiden, super goede meiden, dus ik ben benieuwd.. maar ik vind het wel ontzettend spannend. Ik ga daar in een gastgezin wonen waarvan de “gastouders” ouders van de club zijn, dus dat is wel geruststellend. Daarna kom ik naar weer voor een maand Nederland, waar ik ook wel weer naar uit kijk. Verder ga ik me nu focussen op de laatste 3 weken school en de eindtoetsen. Ik hou jullie up-to-date over mijn voorbereidingen voor Californië!