Jur Offerman
Ik ga dit seizoen mijn vierde UVVA jaar in als techniektrainer. Ik ben in het tweede jaar erbij gekomen toen John mij vroeg om een opengevallen plek in te nemen. Ik leerde jaren daarvoor John kennen als mijn KNVB docent en toen ik die bewuste zondag voor het eerst naar Vleuten reed, dacht ik écht dat dit éénmalig zou zijn. Een keertje helpen en dat zou het dan zijn voor mij! Nooit ook maar kunnen vermoeden dat ik mij zo thuis zou voelen. Het niveau van de meiden, de kwalitatief sterke trainers, de sfeer in de bestuurskamer van COV DESTO en de sfeer op het veld maakt van iedere zondag een groot feest. De gedrevenheid van de speelsters zorgt dat het UVVA-voetbal voetbal is om van te houden. Het is allemaal zo vreselijk puur!
Bij UVVA richt ik mij uitsluitend op de techniektraining. Hierin kan ik geweldig mooi mijn opgedane ervaringen kwijt uit de Rene Meulensteencursus. We leren de speelsters in verschillende oefeningen vooral functioneel te handelen aan de bal. Zowel links als rechts uitvoerend. Dat gaat in fases en door veelal te herhalen groeit het niveau en snelheid van handelen en daarmee het zelfvertrouwen. Wij als trainers vullen elkaar heel mooi aan het onderlinge respect is bijzonder groot. Ik denk dat dit gegeven ook merkbaar is bij de speelsters en de ouders.
Wat UVVA zo anders maakt dan een voetbalvereniging, is het feit dat werkelijk alle deelneemsters serieus met hun voetbalhobby bezig zijn. Je hebt allemaal gelijkgestemde. Dat maakt het werken voor een trainer ook ideaal. Het is al heel erg in de richting van een TOP-SPORT mentaliteit. Ik zou het dan ook zeer goed vinden als UVVA zich in de regio en daarbuiten nog meer haar stempel kan drukken dan nu al het geval is!