Fenna – deel 5; bloed, zweet en tra(i)nen
Dit deel heb ik onderweg in het vliegtuig geschreven aangezien ik het een mooi moment vond om terug te kijken op de zomer en beetje te reflecteren (maar niet al teveel hoor). Omdat ik een scheurtje in mijn heup labrum had was mijn zomer anders dan gepland en gehoopt. In plaats van veel buiten te rennen en met de bal bezig zijn ben ik vooral in de sportschool, het ziekenhuis en bij de fysio in Zeist geweest. Dit heeft er voor gezorgd dat ik op dat moment vreesde voor mijn conditie, maar er niks aan kan doen, en dat ik veel m’n bovenlichaam heb getraind. Op een gegeven moment begon ik de bodybuilders in de sportschool te herkennen dus toen voelde ik me wel even goed haha. Helaas ging dat goede gevoel meteen weg toen ik met armpje drukken van m’n hele gezin had verloren heb. Gaf me toch een wat minder euforisch gevoel… Maar goed, de vakantie begon al halverwege mei en eindigde halverwege augustus. In het begin was het wel jammer want veel vrienden en vriendinnen hadden nog gewoon tentamens en van alles en nog wat. Volgende keer ga ik denk ik die eerste maand op reis of werken of zo, dan voel ik me ook wat nuttiger.
Eind juni kreeg ik een diagnostische prik in m’n heup wat een pijnstiller en ontstekingsremmer was, vlak voordat ik op vakantie naar de bergen in Oostenrijk zou gaan. Omdat het een pijnstiller was, was de pijn verdooft en kon ik dus eindelijk lekker pijnvrij wandelen. Helaas hield dat feestje gauw op toen ik op dag 3 pijn kreeg in m’n knieën bij een afdaling. Voor de rest van de tijd daar had ik vrijwel nauwelijks gelopen en alleen beetje gefietst op vlakke ondergrond (probeer die maar te vinden in de bergen..). Toen ik terug kwam in Nederland zei de fysio dat ik allebei m’n knieën had overbelast. Dat was een harde klap aangezien ik eindelijk die week zou mogen beginnen met rennen. Nu had ik dus pijn op drie plekken wat zorgde voor veel bloed, zweet en tranen. Nog steeds trouwens… Nu zat ik dus in het vliegtuig en wist ik nog steeds niet of ik het seizoen zou spelen.
Ik zou in ieder geval niet fit zijn voor preseason maar hoopte op tijd fit te zijn voor het seizoen zou 
beginnen! We houden vertrouwen. Verder was m’n vakantie overigens wel heerlijk. Veel familie en vrienden gezien en genoten van alles en iedereen. Ik probeerde laatst aan m’n moeder uit te leggen wat ik lang geleden in de Linda had gelezen; Linda had een stukje geschreven over hoe ze zo gek wordt als d’r kinderen pannen vies op het aanrecht laten staan, niet achter zich opruimen, etc. etc. Maar als ze er niet zijn dat ze die stomme pannetjes dan toch mist op het aanrecht. Nu vertelde ik m’n moeder dat ik dat ook deed zodat ze zich goed zou realiseren dat ik het ook soms expres deed zodat ze ervan zou genieten. Ze was even geshockeerd door m’n theorie en lachte er vervolgens maar hard om. Zij vond juist dat ik het kon laten zien op andere manieren zoals stofzuigen en koken, enzo. Naja, meningen verschillen. 😉
Ik zat met gemengde gevoelens in het vliegtuig omdat ik thuis weer zo zou missen maar ik wist dat ik het ook heel leuk zou hebben in Waterbury. Het zou allemaal goed komen!
