Deel 7 – De Kers over Oranje

Het WK voor vrouwen zit erop. De prijzen zijn verdeeld.  Ook deze editie wisten de Amerikaanse sterspeelsters met succes hun 4 jaar geleden veroverde titel te verdedigen. De afgelopen maand heeft voetbalminnend Nederland met veel belangstelling de verrichtingen van de Oranje Leeuwinnen gevolgd. Dat “nietige” landje aan de Noordzee tegen de gigant dat op haar beurt weer door de Atlantische- en Grote Oceaan wordt geflankeerd. Wie gaf de Leeuwinnen enige schijn van kans om een serieuze gooi te doen naar de ultieme prijs? Natuurlijk leeft het gewonnen EK van 2 jaar geleden voort in ons geheugen, maar kom op; een WK? Dat is toch wel even wat anders! Laten we niet voorbijgaan aan het feit dat Nederland pas voor de tweede keer in de historie van het voetbal deelneemster was aan het mondiale evenement. Vertrouwen werd geput uit het feit dat sinds het gewonnen EK de Leeuwinnen weer een volgende stap hadden gezet in hun ontwikkeling en dat er absoluut geen sprake zou zijn van het lelijke eendje in het land van wijn en kaas. Sterker nog; Nederland zou opnieuw geschiedenis schrijven.

Onze hoop werd bewaarheid; ondanks het matige spel werden de poulewedstrijden nagenoeg zonder problemen over de streep getrokken. Ja, de eerste wedstrijd tegen Nieuw-Zeeland duurde het even voordat de beslissing viel, maar die kwam ook niet zomaar uit de lucht vallen. Eén ding is zeker; wanneer je stopt met strijden, dan weet je zeker dat je op dat moment met een punt genoegen had moeten nemen. Hoe doen de Duitsers dat normaal gesproken ook alweer? Nog niet zo lang geleden zagen we bij de mannen hetzelfde fenomeen. Die Duitsers bleven maar komen en daardoor trokken zij de wedstrijd over de streep en stonden Koeman en zijn manschappen met lege handen. De uitleg was simpel; we hebben hard gewerkt, maar kwamen net wat tekort. Nee dus; die Duitsers werkten veel harder en bleven erin geloven.

Je kan achterover leunen en er voetballend niet uit onderkomen, terwijl Nederland juist zo befaamd is om het positiespel. Okay, het ziet er soms mooi uit, maar na enkele minuten moeten we constateren dat de bal nog steeds niet over de middellijn is geweest. Enfin, de Leeuwinnen bleven er ook in geloven en dat resulteerde uiteindelijk in de verdiende overwinning. Moeizaam, maar wel terecht en dan verdien je het simpelweg om de punten bij te schrijven in de stand.

Maar wat is dat dan toch met die Amerikaanse sterspeelsters? Je kan zeggen wat je wilt, maar na afloop van de finale was er vrij snel de berusting. Trots overheerste uiteindelijk en dus werd de teleurstelling naar de achtergrond gedrongen. Heb daar geen ervaring mee, maar ik vermoed dat dit nog wel even gaat blijven hangen bij de Leeuwinnen. Wat hebben ze gevochten voor wat ze waard waren. Toch zat het me niet lekker dat de aandacht erop werd gevestigd om geen doelpunt binnen 10 minuten tegen te krijgen. Op dat moment verwacht ik weinig aanvallend initiatiefrijk voetbal waardoor meerdere speelsters niet in hun kracht komen. Eén van de speerpunten van de KNVB is dat we in Nederland moeten leren om beter te verdedigen. Lijkt me alleen niet het moment om in de finale van het WK te kijken of we dit al enigszins onder de knie hebben gekregen. zijn we dan alleen goed in positiespel wanneer we niet snel genoeg onder druk worden gezet door de tegenstander? Nou, daarmee gaan we ons dus niet onderscheiden.

Toegegeven; ga er maar staan en ervaar dan of het er nog steeds “eenvoudig” uitziet. Je weet niet wat je overkomt…! Voetbal is bij de Amerikaanse vrouwen volkssport nummer 1. Het zal in Nederland nog even duren, want daar staat hockey nog steeds bovenaan de lijst. Komt bij kijken dat wij in Nederland uit een veel kleinere vijver kunnen “vissen” ten opzichte van de Amerikanen. Eigenlijk een vergelijking die te gek voor woorden klinkt. Zo groot is dat verschil in keuze. Kortom, volgens één van Neerlands bekende sportjournalisten zou Nederland 100% geen wereldkampioen worden. Maar wat zijn die Leeuwinnen toch fantastisch (van) ver gekomen.

Ik kan niet wachten tot het volgende evenement. In de tussentijd ga ik nog wat Oranjewelpjes grootbrengen…..

De Kers