Deel 33 – De Kers; geen halve maatregelen
Wanneer je te horen krijgt dat bijeenkomsten, evenementen, en alles wat hieraan gerelateerd is, per direct on-hold wordt gezet, dan is het wachten op de volgende maatregel. Langzamerhand ga je beseffen dat het sportseizoen zomaar voorbij kan zijn. Het staat natuurlijk in schril contrast ten opzichte van de uitdagingen die zorgverleners dagelijks meemaken. RESPECT!
Dat we niet meer groepsverband mogen sporten is een verhaal op zich, want dat is iets wat wij in onze “normale wereld” niet kennen. Je kunt op dit moment nergens van uitgaan, want de maatregelen worden keer op keer verlengd. 31 maart, 6 april en inmiddels 1 juni. Wat begon met handen wassen en papieren zakdoekjes is inmiddels behoorlijk opgekrikt. Het is duidelijk dat er geen halve maatregelen worden genomen, maar vooralsnog komt er geen complete lock-down. Althans, het zou me niet verbazen als deze stap alsnog wordt gezet. De maatregelen worden gefaseerd geïmplementeerd. Wat zou er gebeurd zijn als de allereerste stap direct had geleid tot een complete lock-down? Ongetwijfeld “dikke” chaos en een winkelbezoekje om lege schappen te aanschouwen is ook geen hobby die als eerste naar boven komt drijven. Door iedere keer de stapjes te “verzwaren” hoopt de regering ons bewust te maken van de alsmaar groeiende ernst.
Toch lijkt het niet voor iedereen even duidelijk, of men gaat er juist luchtig mee om. Ik ben geen doemdenker en ik hou ook niet van paniek zaaien. Als wordt geadviseerd om uit veiligheidsoverwegingen voldoende afstand te houden, dan lijkt de boodschap me duidelijk. Mij zie je dan ook voorlopig niet op het strand. In mijn geval kun je de strandbezoekjes op een halve hand tellen. Zou het misschien helpen om een bordje bij de ingang van het strand op te hangen met de tekst :”Let op, gevaar op landmijnen!” Menig ouder zou zich bij het lezen van een dergelijke tekst achter de oren krabben en ongetwijfeld rechtsomkeert maken, inclusief kroost. Er hangt geen bordje en er liggen (waarschijnlijk) geen landmijnen, maar we hebben hier wel te maken met een tikkende tijdbom.
Inmiddels is bekend geworden dat het samenscholingsverbod niet van toepassing is op sportcompetities. Het is dus nog even afwachten of de KNVB rond 6 april besluit om de competities al dan niet voor 30 juni uit te laten spelen, of misschien wel helemaal niet uit te spelen. Na het eerste verbod (lees 31 maart) werd de UVVA Agenda aangepast. Er zou nog voldoende tijd zijn om het trainingsschema ruim vóór de zomerstop af te werken. We hebben toen al rekening gehouden met meerdere scenario’s. Toen 1 juni als nieuwe datum werd genoemd kon ik me weer helemaal uitleven op de UVVA agenda. Inmiddels zijn de deelneemsters op de hoogte gebracht, want een compleet nieuw schema heeft ook weer tijd nodig om te landen.
Alles wat weer vóór 1 juni wordt vrijgegeven, is absoluut meegenomen. Tel daar de voorbereidingsperiode bij op. Zou inhouden dat rond 6 april de carrousel opnieuw moet worden opgestart om de teams klaar te stomen voor de derde “seizoenshelft”. Toch sluit ik niet uit dat er voorzichtig wordt gekeken naar de grote voetballanden om ons heen. De FA (Engelse voetbalbond) heeft al aangegeven dat er tot 1 mei zeker niet gevoetbald wordt op Britse bodem. Ook in Spanje is de competitie verder opgeschort. Gezien de situatie in Europa is het nog maar de vraag of men daar ook eerder gaat/kan beginnen. Zou Nederland het dan voor elkaar krijgen om als eerste Europese voetballand de competitie te vervolgen terwijl de rest van Europa stil ligt? Vraag het me af, maar mocht dit daadwerkelijk gaan gebeuren, laat het voetbalvirus zich dan maar opnieuw snel verspreiden over de rest van de wereld.
De Kers
