Deel 35 – De Kers; “speelsters gezocht”

Net als vele andere liefhebbers hou ik dagelijks de ontwikkelingen bij rondom het meiden- en vrouwenvoetbal. Zo blijf ik op de hoogte van transfers van speelsters en trainers. Daarnaast ben ik benieuwd naar veranderingen die zich binnen de verenigingen afspelen. In deze toch al bijzondere voetballoze periode hoop ik toch op interessante artikelen die mij helpen om mijn algemene (en hopelijk inhoudelijke) kennis op peil te houden.

Een in het oog springend item is de roep van veel verenigingen om speelsters. Verenigingen met ontiegelijk veel leden, zelfs top-amateur verenigingen. Hoe meer ik er voorbij zie komen, hoe meer ik mezelf ga afvragen of dit de manier is om “jouw” vereniging te profileren. Onder het mom “gemak dient de mens” ga ik er even extra goed voor zitten. Ik druk nog eenmaal mijn knokkels in elkaar, wrijf mijn handen warm en laat vervolgens met enkele vloeiende bewegingen mijn vingers over het toetsenbord glijden. Stukje bij beetje verschijnt mijn oproep op het scherm: “Wij zijn een ambitieuze” vereniging waar prestatie en plezier hand ik hand gaan!” Eerlijk gezegd is dit toch wel het minste wat ik mag verwachten van een vereniging. Lijkt me niet dat je roept dat je een prutsclub eerste klas bent waar frustratie en irritatie de boventoon voeren, maar dat terzijde. Ik vervolg mijn oproep:

“Ondanks dat wij het uitstekend voor elkaar hebben en al onze teams op het allerhoogste niveau de lakens uitdelen, zijn we niet tevreden. We zijn dus nog steeds op zoek naar talentvolle speelsters die onze selecties willen komen versterken. Aangezien we zelf niet de middelen en de tijd hebben om speelsters van een dergelijk kaliber op te leiden, hopen we vurig dat we meiden op deze – voor ons  – eenvoudige wijze triggeren om zich per direct te melden. Wij kunnen ze zonder enige moeite inlijven. Sorry, we hebben geen mogelijkheden om zelf speelsters te bezoeken!” En dan deze: “denk jij, dat jij die speelster bent die wij zoeken? Meld je dan snel aan en wij nemen direct contact met jou op!” Misschien kun je direct aan de speelsters vragen of zij hun eigen beoordelingsformulier willen invullen en meenemen. Scheelt ook weer een hoop tijd.

“Wij zoeken…” Eigenlijk ben je niet op zoek, want dat zou betekenen dat je zelf meer moeite zou moeten doen om initiatieven te ontplooien. Nu laat je duidelijk blijken dat je alleen maar wilt “halen” om vervolgens te roepen: “kijk eens hoe goed wij het doen!” Wanneer je binnen de vereniging de minimale voorwaarden creëert om zelf speelsters optimaal op te kunnen leiden, dan voorkom je het wekken van een wanhopige indruk. Heb je het organisatorisch en inhoudelijk dus “goed” voor elkaar, dan kloppen de speelsters op een gegeven moment vanzelf wel bij je aan.

Dat je daarnaast nog enige scoutingsactiviteiten erop loslaat, vind ik niet eens zo problematisch. Je gaat dan gerichter te werk, vist het pareltje eruit en laat de rest met rust. Zorg er dan ook voor dat het voor de betreffende speelster een stap vooruit/omhoog is. In de praktijk zien we nog te vaak dat een speelster in een team komt dat bij elkaar “gescout” is en vervolgens helaas bedrogen uitkomt. Het lijkt in eerste instantie allemaal zeer veelbelovend, maar al snel blijkt dat de ontwikkeling stagneert. Talentherkenning is geen ingewikkelde wetenschap. Voor talentontwikkeling zijn aanvullende competenties noodzakelijk.

Dergelijke oproepen voor speelsters passen in mijn optiek bij de kleinere verenigingen die écht staan te springen om speelsters zodat zij nog net een team kunnen formeren op recreatief niveau. Zorgt ook  voor extra gezelligheid tijdens de 3de helft…

De Kers