Melanie – deel 4; voetballen met pijn
De eerstejaars en ik werden steeds closer, maar ondanks dat mijn kamergenootje en ik niet. Ik weet nog goed dat ik de eerste uitwedstrijd niet mee kon reizen omdat mijn papieren bij de NCAA, de Amerikaanse voetbalbond, nog niet in orde waren, en alle eerstejaars terugkwamen en ze kamers wilden ruilen. We hebben het geluk dat we allemaal op dezelfde verdieping, in dezelfde hoek, 3 kamers naast elkaar hebben, dus dat zou niet heel lastig worden. Ik vond het allemaal prima, want ik kon het toch niet goed vinden met mijn kamergenootje, maar dat het achter mijn rug om ging vond ik best erg. Ik ben een “straight to the point” persoon, dus ik vond het vervelend dat het op die manier moest gaan. Uiteindelijk is mijn kamergenootje gewoon op deze kamer gebleven en hadden alleen de andere meiden onderling geruild. Alle negativteit werd me op dat moment te veel.