Mijn naam is Hans Sanders en ben al 4 jaar één van de trainers van de UVVA. Zo’n 10 jaar geleden gingen mijn 2 dochters voetballen bij COV DESTO, waar wij nu elke zondag met de UVVA trainen, en ik ging mee als ouder naar de trainingen en wedstrijden. Toen ik zag hoe mijn oudste dochter getraind werd dacht ik : dit kan beter, en ben de trainer gaan helpen. Na 2 maanden is die trainer gestopt en stond
Zo voor het slapen gaan krijg ik nog even de vraag voorgeschoteld wat mijn succesmomentjes van de dag waren. De bedoeling is dan dat ik er minimaal 3 benoem. Kan over van alles gaan, maar dan betrap ik mezelf erop dat ik daar niet echt over heb nagedacht. Zou er eigenlijk niet over moeten nadenken, maar ze direct kunnen benoemen. Op zich is daar wel een handig hulpmiddel voor: wanneer de dag begint, dan zou je feitelijk al moeten weten waar je jouw pijlen voor die dag op gaat richten. Je kunt hiervoor de agenda gebruiken, want als het goed is, dan heb je deze voor de aankomende periode (korte- lange termijn) al ingevuld. Heb je een “blanco” dag, dan kan het alle kanten op gaan en ben je ‘s-avond weer hard aan het nadenken over jouw succesmomenten.
Hallo, ik ben Rixt, ik ben 13 jaar en voetbal eigenlijk nog niet zo lang. Ik zat eerst ook nog op toneel en judo maar dat kon niet meer allemaal tegelijk. Daar ben ik toen mee gestopt. Ik zit in de tweede van de middelbare en doe ook de sportklas. Ik ben nu met mijn derde seizoen bezig bij Nivo-Sparta in Zaltbommel. Ik zit in MO 17-1 en ik ben meestal opgesteld als link midden. In de zomervakantie heb ik voor het eerst meegedaan met drie zomertrainingen van UVVA in Tricht.
Bijeenkomsten voor trainers vind ik één van de leukste bezigheden. Het delen van kennis en ervaring maakt een bijeenkomst zinvol. Wel zaak om goed af te kaderen waar de avond over zou moeten gaan. Niets mis met een brainstormsessie en van daaruit de behoefte peilen bij de aanwezigen. Na inventarisatie kun je dan beter beoordelen of je de setting gaat afstemmen op de doelgroep. Gaat het puur over randzaken, zoals hoe je bijvoorbeeld met elkaar en de tegenstander omgaat, of dient de avond te worden ingericht als voetbalinhoudelijk? Ook al lijken bepaalde onderwerpen wat verder van elkaar verwijderd, je wilt eigenlijk zoveel mogelijk zinvolle informatie in de rugtas stoppen, want je merkt snel genoeg welke kennis op een bepaald moment goed van pas komt. Alles wat bijdraagt aan het optimaal functioneren is meegenomen.
Begin februari 2019 ben ik bij de UVVA gekomen. Ik ben gaan mee helpen
bij de trainingen op woensdag in Arnhem. Doordat ik zelf bij Eldenia voetbal wist ik dat de UVVA ook hier actief was. De trainingsgroep in Arnhem was nog niet zo lang geleden gestart en het aantal meiden werd steeds groter.
Yesss, het is weer zondag! En dus op de fiets in mijn toffe UVVA outfit op weg naar DESTO waar de UVVA training is. Dit is het eerste blok dat ik mee doe en ik vind het hartstikke leuk. Ik heet Tara Olij, ik ben 12 jaar en ik zit inmiddels 4 jaar op voetbal bij DESTO en speel nu in de MO13-2 als laatste man of als spits 😉. Omdat ik blessures heb gehad kon ik niet eerder bij UVVA gaan trainen. Maar nu ben ik lekker blessurevrij en dus kan ik weer volop voetballen.
Op 15 september klonk het startschot voor een nieuw UVVA seizoen. Het werd een onvergetelijke dag! Inmiddels zijn we weer bijna 2 maanden verder en de flow zit er goed in! Wekelijks wordt er getraind in voorafbepaalde thema’s zodat het voor iedereen helder is welke doelstellingen er tijdens de trainingen centraal staan. Niet alleen in Utrecht, maar ook in Arnhem en Culemborg wordt er op deze manier gewerkt aan de ontwikkeling van het individu. Momenteel zitten we in de fase waarin nieuwe speelsters kunnen proeven aan de methode van de UVVA. De verwachting is dan ook dat we binnenkort weer een aantal ambitieuze speelsters mogen verwelkomen bij de Academie.
Doordat mijn eigen zoon ging voetballen, uiteraard bij de club waar ik ook speelde, kreeg ik al snel de vraag of ik dat team niet zou willen trainen. En als voetbal je passie is dan ga je dat avontuur natuurlijk aan. Zo snel sta je als beginnend trainer op het veld. Dan komt er een moment dat je verder wilt en je een cursus gaat volgen. En zo verder. Van de ene cursus naar de andere. Met wat ruimte ertussen om je in de praktijk verder te ontwikkelen. Dan gaat je dochter ook ineens op voetbal en kom je in het meidenvoetbal terecht. Wat totaal anders is dan het voetbal bij de jongens. Als trainer moet je dan ook even terugschakelen, wat soms lastig is. Maar dan is ineens die klik daar en gaat het met grote stappen vooruit. Naast het team van mijn dochter was ik ook bij de KNVB bezig, bij de MO12-MO13.
Sinds ik in 2008 KNVB Docent werd, heb ik ontelbaar veel trainers geholpen om de beginselen van het trainersvak aan te leren. Ik ben gestopt met tellen, maar als je per seizoen 5 á 6 cursussen wegzet met een opkomst van ca. 20 trainers per ronde en dat maal 12 (jaar), dan heb ik behoorlijk wat trainers voorbij zien komen. Vandaag de dag put ik er nog heel veel energie uit, want het geeft veel voldoening om samen met de (beginnende) trainer een nieuwe weg in te slaan. Vele ogen zijn geopend. Het resultaat is mooi, maar het ontwikkelingsproces is fantastisch om mee te maken. Ja, ik ben blij dat ik ooit de kans heb gekregen om in deze functie mijn steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van verenigingen, trainers en spelers/speelsters. Het is niet nieuw dat ik jaren geleden ben begonnen de focus te leggen op het meisjes- en vrouwenvoetbal. Sinds de start van de Utrechtse Vrouwenvoetbal Academie krijgen we keer op keer de bevestiging dat het initiatief breed gedragen wordt. We genieten veel waardering van de meiden, maar zeker ook van de ouders. Leuk!
Hoi, mijn naam is Romée Durant. Ik ben 13 jaar oud en voetbal bij VDZ in Arnhem in de J015-4M, een meidenteam in de jongenscompetitie. Meestal speel ik midmid, maar af en toe ook links- of rechtshalf. Ik wilde graag extra uitdaging in het voetballen en extra trainingen doen om beter te worden. Bij ons in de buurt zijn er niet echt veel trainingen of voetbalscholen voor meiden, dus ging mijn vader op internet zoeken en vond hij de UVVA. De website van de UVVA zag er best wel professioneel uit en ik dacht dat ik hier ook echt wat kon leren, dus besloot ik mij in te schrijven. Dit is mijn eerste seizoen bij de UVVA.