Olav Westerink
Doordat mijn eigen zoon ging voetballen, uiteraard bij de club waar ik ook speelde, kreeg ik al snel de vraag of ik dat team niet zou willen trainen. En als voetbal je passie is dan ga je dat avontuur natuurlijk aan. Zo snel sta je als beginnend trainer op het veld. Dan komt er een moment dat je verder wilt en je een cursus gaat volgen. En zo verder. Van de ene cursus naar de andere. Met wat ruimte ertussen om je in de praktijk verder te ontwikkelen. Dan gaat je dochter ook ineens op voetbal en kom je in het meidenvoetbal terecht. Wat totaal anders is dan het voetbal bij de jongens. Als trainer moet je dan ook even terugschakelen, wat soms lastig is. Maar dan is ineens die klik daar en gaat het met grote stappen vooruit. Naast het team van mijn dochter was ik ook bij de KNVB bezig, bij de MO12-MO13.