Met deze naam zal het vlaggenschip van de UVVA officieel debuteren in de door de KNVB georganiseerde competitie. De selectie heeft een interregionaal karakter. Het scheelt in elk geval dat de ouders gewend zijn om in een week tijd meerdere kilometers te “vreten”. Het schept in elk geval heel veel vertrouwen dat de ouders ook enthousiast zijn met het initiatief.
Speelsters die al sinds de jonge jeugd met elkaar voetballen, willen in de meeste gevallen ook met elkaar blijven voetballen. Dit hoeft op zich geen probleem te zijn. Toch lees je met regelmaat dat een nagenoeg compleet team verhuist naar een andere vereniging. Het is iets wat de meiden zelf niet bedenken. Het wordt eerder ingegeven. Wanneer je op recreatief niveau begint met voetbalt, dan is het fijn dat de vereniging het uiteindelijk voor elkaar krijgt om een trainer voor het team te strikken. Hierbij wordt de vereniging vaak geholpen doordat één van de ouders zich bereid verklaard heeft om het team gedurende het seizoen te begeleiden.
Afgelopen week zijn we bij de UVVA weer van start gegaan met het vervolg van ons reguliere trainingsprogramma. Zowel in Arnhem, Culemborg en Utrecht hebben de meiden zich weer van hun beste kant laten zien. Je kon duidelijk merken dat ook zij er weer enorm veel zin in hebben. Bijkomend voordeel is dat de zomerse weersomstandigheden voor extra energie zorgen. Voetballen in de mooiste maanden van het jaar. Mij kan het niet warm genoeg zijn, al begrijp ik heel goed dat dit voor iedereen anders kan zijn. Hoe dan ook, de bal rolt weer en daar hebben we lang genoeg op moeten wachten. Toch blijven we waakzaam, want nog steeds staan gezondheid en veiligheid voorop…
Als we de laatste berichten mogen geloven, dan zullen er in elk geval vóór 1 september geen voetbalwedstrijden worden gespeeld. Ik ben (en blijf) er een groot voorstander van dat gezondheid en veiligheid voorop blijft staan. Stapsgewijs worden de regels versoepeld, maar dat lijken “we” ook meteen massaal gebruik van te maken. In de winkel of de bouwmarkt hangen de mensen weer over je heen alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Daar waar een ander dan even niet zo scherp is, blijf ik wel scherp op mijn veiligheid en tegelijkertijd van mijn medemens.
Sinds de laatste persconferentie van Premier Rutte is de druk om te gaan starten verder toegenomen. Gemeenten en verenigingen zijn aan de slag gegaan met het opstellen van de protocollen om de sportactiviteiten zo veilig mogelijk te laten verlopen. In het geval van de UVVA was in elk geval van belang dat COV DESTO, VV Eldenia en CVV Vriendenschaar zo snel mogelijk met positieve berichten naar buiten zouden komen. Het heeft natuurlijk wel even wat voeten in de aarde om alle teams op een verantwoorde manier in te delen.
Positieve berichten deze week vanuit de overheid. Hiermee doel ik op de mededeling dat het voor kinderen wordt toegestaan om weer te gaan sporten. In de categorie tot en met 12 jaar in groepsverband en vanaf 13 jaar op 1,5 meter afstand van elkaar. Besturen zijn samen met de gemeente bezig om de regels omtrent het aangepaste beleid vorm te geven. Zodra het licht op groen springt, dan grijpen we de mogelijkheid aan om bij de eerstvolgende gelegenheid het veld op te gaan.
Net als vele andere liefhebbers hou ik dagelijks de ontwikkelingen bij rondom het meiden- en vrouwenvoetbal. Zo blijf ik op de hoogte van transfers van speelsters en trainers. Daarnaast ben ik benieuwd naar veranderingen die zich binnen de verenigingen afspelen. In deze toch al bijzondere voetballoze periode hoop ik toch op interessante artikelen die mij helpen om mijn algemene (en hopelijk inhoudelijke) kennis op peil te houden.
Het lag in de lijn der verwachting. Abrupt is een einde gekomen aan het algehele amateurvoetbal. Het betaald voetbal zit nog in de wachtkamer, maar veel profclubs verzetten zich nu al tegen de plannen om de competitie uit te spelen. Begrijpelijk, want zolang de gezondheid en veiligheid in het geding is, begrijpen we allemaal dat voetbal momenteel bijzaak is. Er spelen nogal wat belangen (€) mee, maar zelfs die wegen niet op tegen de ellende die we doormaken. Ook dit moeten we in perspectief plaatsen. Voor de één betekent dit; aanpassen in de dagelijkse bezigheden, anderen vechten om te overleven of vechten voor hun leven.
Wanneer je te horen krijgt dat bijeenkomsten, evenementen, en alles wat hieraan gerelateerd is, per direct on-hold wordt gezet, dan is het wachten op de volgende maatregel. Langzamerhand ga je beseffen dat het sportseizoen zomaar voorbij kan zijn. Het staat natuurlijk in schril contrast ten opzichte van de uitdagingen die zorgverleners dagelijks meemaken. RESPECT!
Het nummer dat doorgaans in veel voetbalstadions te horen is, werd vanochtend massaal op internationale radiozenders ten gehore gebracht. Bedoeld om alle getroffenen een hart onder de riem te steken. In deze bijzondere tijden staan we stil bij de gevolgen van het veelbesproken virus. Het openbare leven voelt bijna volledig lamgelegd. Er valt niet veel te kiezen. We moeten het accepteren dat de verregaande maatregelen noodzakelijk zijn om de risico’s op verdere verspreiding zoveel als mogelijk tegen te gaan. Door niet te (kunnen) doen wat we gewend waren om te doen, worden we bewust van onze kwetsbaarheid. Het dagelijks ritme valt weg en dit vraagt meer van onze creativiteit.