Hallo, mijn naam is Sterre Kool. Ik ben 14 jaar oud. Ik voetbal nu voor het 2e seizoen bij Feyenoord. Ik ben centraal verdedigster bij de mo-16. Ik ken de UVVA via Stedoco, mijn vorige club, waar John toen trainersbegeleiding gaf. Ik denk dat ik nu ongeveer 1,5 jaar bij UVVA kom. Graag wil ik mezelf zoveel mogelijk ontwikkelen om zo hoog mogelijk te kunnen en blijven voetballen. Vandaar dat ik ook bij de UVVA train.
Sinds dit seizoen heeft de UVVA ervoor gekozen om per trainingsblok 2 proeftrainingsdagen in het programma op te nemen. In het verleden was er met regelmaat sprake van tussentijdse instroom gedurende een trainingsblok. Daar waar we tijdens de vorige editie (september/oktober) dik tevreden waren over de belangstelling, kunnen we nu niet anders stellen dan dat de aankomende editie onze verwachtingen ruimschoots heeft overtroffen. Bijzonder tevreden zijn we ook over het feit dat
Ik ben Amélie Hupkens, ik speel bij DESTO en ben keepster in de Mo13-2. Na 2 proef trainingen heb ik me aangemeld bij de UVVA, van de keeperstrainingen leer ik elke week weer wat nieuws! Ik train inmiddels 3 jaar bij de UVVA. Mijn eerste jaar deed ik mee als veldspeelster, dat was ook erg leuk! De reden dat ik me in heb geschreven is dat ik
Op de Internationale Vrouwendag (8 maart) organiseert de Utrechtse Vrouwenvoetbal Academie een clinic voor vrouwelijk kader. Een clinic is vooral praktijkgericht. Een stukje theorie ter inleiding is wel wat een clinic compleet maakt. De achterliggende gedachte van het waarom en hoe helpt je om te begrijpen wat je feitelijk aan het doen bent.
Thuis werd ik er nog even herinnerd; 8 maart Internationale Vrouwendag. Een dag die samenvalt met de start van het 3de UVVA trainingsblok in Utrecht. Daar kunnen we wel ons steentje aan bijdragen. De afgelopen periode is er veel te doen geweest rondom de positie van het vrouwenvoetbal binnen de vereniging. Iets wat in beginsel relatief onschuldig leek, bleek uit te groeien tot een enorm fiasco en dat betekende het einde van Stedoco Vrouwen. Niet alleen in de Topklasse, maar een regelrechte doodsteek voor ruim 40 jaar vrouwenvoetbal inclusief Academie. Op z’n zachtst gezegd; dramatisch.
De UVVA (Utrechtse Vrouwenvoetbal Academie) is hard op weg om door te groeien naar een Regionale Jeugdopleiding voor talentvolle voetbalsters. Speelsters die de ambitie hebben om qua niveau (meer) met gelijkgestemden te voetballen, zijn van harte welkom bij de UVVA. Sinds 2014 organiseert de UVVA regionale trainingen voor voetbalmeiden in de regio Utrecht en Omstreken. In het najaar van 2018 en 2019 zijn hier resp. de regio’s Arnhem en Culemborg bij gekomen. Verdeeld over 3 locaties verzorgt de UVVA wekelijks aanvullende trainingen voor ca. 90 meiden.
Met regelmaat lees je over verenigingen en trainers die tussentijds uit elkaar gaan:
-in “goed” overleg;
-door omstandigheden;
-verschil van inzicht over het te voeren beleid;
-tegenvallende resultaten;
-ontbreken chemie met spelersgroep;
“Als je doet wat je altijd deed, dan krijg je wat je altijd kreeg!” Woorden die indruk op mij hebben gemaakt en dus woorden die mij in de loop der tijd (mede) hebben gevormd. In het seizoen 2014 – 2015 beleefde ik het bijzondere hoogtepunt door als trainer-coach van Saestum Vrouwen 1 samen met de speelsters het 10e landskampioenschap amateurs in de clubhistorie binnen te halen. Op dat moment had ik mijn 4de jaar als eindverantwoordelijke voor de groep erop zitten. Was dat het goede moment geweest om er op dat moment een streep onder te zetten? Met wat ik nu weet; absoluut! Het 3de jaar verliep moeizaam qua resultaten, ook al bleven we ervoor gaan. Hoe mooi is het dan als je het seizoen erop ongenaakbaar blijkt en met veel overtuiging het landskampioenschap binnenhaalt? Vervolgens plakte ik er nóg een seizoen achteraan, maar dat bleek achteraf toch teveel van het goede. Daar heb ik van geleerd…
Het jaar 2020 is in zicht. Tijd om even achterom te kijken en het jaar 2019 te evalueren. Een jaar waarin we veel stappen voorwaarts hebben gemaakt om van de UVVA een nog groter succes te maken. Wanneer alles van een leien dakje zou gaan kun je nergens op terugvallen om lering uit te trekken. Het moet ook geen puinbak worden, want dan leren “we” het waarschijnlijk nooit. Ontwikkelen is veranderen, en veranderingen vraagt om nieuwe uitdagingen. Juist dan is het zaak om voor jezelf een duidelijke stelling in te nemen. Het helpt je om te kiezen welke kant je op wilt en hoe je dit voor elkaar wilt krijgen. Daarnaast is het van groot belang om de juiste mensen om je heen te verzamelen en eenieder in zijn/haar kracht te benutten. Het opbouwen van een organisatie kost tijd. Neem geen overhaaste beslissingen en weeg keuzes goed af voordat je er een klap met de hamer op geeft. Begin anders met een zacht tikje, zodat je laat zien dat je bereid bent om bepaalde keuzes bij te stellen. Het houdt de organisatie dynamisch en de mensen betrokken.
Zo voor het slapen gaan krijg ik nog even de vraag voorgeschoteld wat mijn succesmomentjes van de dag waren. De bedoeling is dan dat ik er minimaal 3 benoem. Kan over van alles gaan, maar dan betrap ik mezelf erop dat ik daar niet echt over heb nagedacht. Zou er eigenlijk niet over moeten nadenken, maar ze direct kunnen benoemen. Op zich is daar wel een handig hulpmiddel voor: wanneer de dag begint, dan zou je feitelijk al moeten weten waar je jouw pijlen voor die dag op gaat richten. Je kunt hiervoor de agenda gebruiken, want als het goed is, dan heb je deze voor de aankomende periode (korte- lange termijn) al ingevuld. Heb je een “blanco” dag, dan kan het alle kanten op gaan en ben je ‘s-avond weer hard aan het nadenken over jouw succesmomenten.